ΤΕΛΕΤΗ ΛΗΞΗΣ 18ου ΔΦΘ ΓκΛΑΤ Ταινιών (2016)
Αρχικά, ευχαριστούμε το κοινό μας, τους σκηνοθέτες και όλους τους παράγοντες των ταινιών που μας παρείχαν τις ταινίες τους και αυτούς που επισκέφτηκαν το φεστιβάλ μας, το Δήμο Θεσσαλονίκης και την Αντιδημαρχία Τουρισμού και Διεθνών Σχέσεων, τις πρεσβείες της Νορβηγίας, της Σουηδίας, το Γενικό Προξενείο της Γαλλίας στην Θεσσαλονίκη, το Γερμανικό Ινστιτούτο Goethe Θεσσαλονίκης, το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, το Νορβηγικό Ινστιτούτο, την μκο PRAKSIS, την ΕΡΤ3 (TV και ραδιόφωνο), το Ραδιόφωνο στο Κόκκινο, τις οργανώσεις Λεσβιακή Ομάδα Θεσσαλονίκης, την HOMOphonia Thessaloniki Pride, τον Σύλλογο Υπεράσπισης Διεμφυλικών.
Επίσης ευχαριστούμε όσα μέλη της Σύμπραξης συνέβαλαν στην επιτυχία αυτού του Φεστιβάλ: Τη Μαρία Ευθυμιάδου, την Αμαλία, τον Οδυσσέα Αναστασόπουλο, τον Σπύρο Βαρβέρη, τη Στέισυ Μανδάλτση, τους φίλους/ τις φίλες: Αθηνά Πλακιά, Ελένη Μανιάκη, Μαρία Κωνσταντινίδου, Μάκη Σ., για την υποστήριξη, τις/τους εθελόντριες/ντές που υποτίτλισαν: Γεωργία Ιορδανίδου, Άννα Κωνσταντά, Μαρία Σερίφη, Μάκη Παυλίδη, και πολλά –πολλά άλλα άτομα.
Τους ανώνυμους θεατές, που με την παρουσία τους έγιναν μέρος αυτού του Φεστιβάλ, που απάντησαν το ερωτηματολόγιο και μας εμψυχώνουν λέγοντας ότι το φεστιβάλ μας παρέχει στην πόλη μας ιδέες, γνώσεις και αξίες.
Προβάλαμε 11 ταινίες μεγάλου μήκους, από τις οποίες 8 μυθοπλασίας και 3 ντoκιμαντέρ, και 32 ταινίες μικρού μήκους.
Αυτές οι ταινίες επιλέχτηκαν από 1.200 ταινίες που μας υποβλήθηκαν (πέρσι είχαν υποβληθεί 1.000 ταινίες).
Οι ταινίες ήταν από:
1. την Αργεντινή,
2. την Αυστραλία,
3. το Βιετνάμ,
4. τη Βουλγαρία,
5. τη Βραζιλία,
6. τη Γαλλία,
7. τη Γερμανία,
8. το Ενωμένο Βασίλειο (Βρετανία),
9. τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής,
10. το Ισραήλ,
11. την Ιταλία,
12. τις Κάτω Χώρες (Ολλανδία),
13. τον Λίβανο,
14. το Λουξεμβούργο,
15. τη Μαλαισία,
16. τη Νορβηγία,
17. τη Σερβία,
18. τη Σιγκαπούρη,
19. τη Σουηδία,
20. τις Φιλιππίνες,
21. και βέβαια και από την Ελλάδα.
Παρακολούθησαν το φεστιβάλ 21 σκηνοθέτες – παραγωγοί – ηθοποιοί, είτε ως προσκεκλημένοι, είτε ερχόμενοι με δικιά τους πρωτοβουλία, και συζήτησαν με το κοινό:
3 από το Βιετνάμ,
4 από τη Βουλγαρία,
3 από τη Γερμανία,
4 από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής,
1 από τη Σερβία,
6 από την Ελλάδα (Αθήνα).
Υπήρξαν 2 συζητήσεις διάρκειας μιας ώρας («Ορατότητα ως ανθρώπινο δικαίωμα» και «Ενδοοικογενιακή βία»), καθώς και 2 συντομότερες συζητήσεις («Παιδική σεξουαλικότητα – επιθυμίες, όρια» και «Γλώσσα υποτίμησης, Ρητορική Μίσους»).
Τις ταινίες είδαν περί τους 500 θεατές.
Η προβολή μετά την Επίσημη Έναρξη, καθώς και αυτή μετά την Τελετή λήξης είχαν ελεύθερη είσοδο.
Προβλέφτηκε ένα έπαθλο για την καλύτερη ταινία, σύμφωνα με τη βαθμολογία του κοινού.
Οι ταινίες επιλέχτηκαν από τους διοργανωτές, οι οποίοι είχαν τα δικά τους κοινωνικά, αισθητικά – κινηματογραφικά και ηθικά κριτήρια,
στη συνέχεια βαθμολογήθηκαν από τους θεατές, που κι αυτοί έχουν τα αντίστοιχα δικά τους κριτήρια.
Με αυτό τον τρόπο, καταφέραμε έναν συνδυασμό, έναν μέσο όρο ικανοποίησης και αξιολόγησης ιδεών και αισθητικής.
Σύμφωνα με τη βαθμολογία, ο βαθμός ικανοποίησης του κοινού ήταν Πολύ Μεγάλη (μέση βαθμολογία 3,6). Για τις ταινίες Ντοκιμαντέρ μεγάλου Μήκους ήταν επίσης Πολύ Μεγάλη (μέση βαθμολογία 4,2), πέρσι η μέση βαθμολογία ήταν 3,4.
Η καλύτερη ταινία μεγάλου μήκους, που βαθμολογήθηκε ως «Εξαιρετική» και της απονεμήθηκε το Βραβείο Κοινού, ήταν το ντοκιμαντέρ: «Η ανεύρεση της Φογκ – Finding Phong», των Swann Dubus και Tran Phuong Thao, από το Βιετνάμ, σχετικά με τον επαναπροσδιορισμό του ανατομικού φύλου.
Οι τρεις επιλαχούσες ταινίες μεγάλου μήκους, που τους απονέμεται Εύφημη Μνεία, ήταν:
1) Αφάνταστες Καταστάσεις – Unbelievable, του Cedric Thomas Smith, μυθοπλασία από τις ΗΠΑ, σχετικά με την ενδο-οικογενειακή βία, βία εντός της συμβίωσης.
2) Πράξη Αγάπης – An Act of Love, του Scott Sheppard, ντοκιμαντέρ από της ΗΠΑ, σχετικά με τον αγώνα ενός ιερέα για την καθιέρωση Ομόφυλου Γάμου στην Ενωμένη Εκκλησία Μεθοδιστών, και
3) Ριζικά Ευτυχισμένος – Fundamentally Happy, των Tan Bee Thiam και Lei Yuan Bin, μυθοπλασία από τη Σιγκαπούρη, σχετικά με την επεξεργασία των συναισθημάτων ενός νεαρού άνδρα που είχε βιαστεί στην παιδική του ηλικία.
Αυτές οι τρεις ταινίες ισοψήφησαν και αξιολογήθηκαν ως «Πολύ Καλές».
Η καλύτερη ταινία μικρού μήκους, που βαθμολογήθηκε ως «Πολύ Καλή» ήταν η μυθοπλασία: «Μείνε – Stay», των Milka Mircic Martinovic και Pierre-Yves Dalka, από τη Γερμανία, σχετικά με τον τις αναμνήσεις μιας σχέσης κρυφής από το κοινωνικό περιβάλλον.
Οι δύο επιλαχούσες ταινίες Μικρού Μήκους, ήταν:
1) Άνοια – Forgetfulness, της Mayur Katariya, μυθοπλασία από την Αυστραλία, σχετικά με την γεροντική άνοια μιας λεσβίας που αναπολεί τη ζωή της.
2) Είσαι πανέμορφος – You are Beautiful, του Hristo Poriazov, μυθοπλασία από τη Βουλγαρία, σχετικά με την αλληλο-αποκάλυψη γιου και πατέρα, ότι είναι και οι δυο ομοφυλόφιλοι.
Και οι δύο ταινίες βαθμολογήθηκαν ως «Πολύ Καλές».
